Follow my blog with Bloglovin

Een zeer persoonlijke bekentenis: ik werd als kind mishandeld

Een zeer persoonlijke bekentenis: ik werd als kind mishandeld

In de ruim twee jaar dat Palace of Bliss bestaat heb ik van tijd tot tijd persoonlijke blogs geschreven. Hierin liet ik soms ook stukjes los over mijn jeugd en de manier waarop ik ben opgegroeid. In de blog “als je voor een dubbeltje geboren bent, word je nooit een kwartje” ben ik het meest openhartig geweest over de harde woorden die in mijn jeugd tegen mij werden gezegd. Maar het meest persoonlijke verhaal dat ik te delen heb, heb ik al die tijd voor me gehouden. Tot vandaag. Vandaag wil ik eerlijk bekennen dat ik als kind veelvuldig mishandeld ben.

Mishandeld als kind

Ik ben enigst kind en mijn vader heb ik nooit gekend. Ik woonde alleen met mijn moeder. Helaas was de enige ouderfiguur in mijn leven ook degene die mij bijna dagelijks lichamelijk en geestelijk mishandelde.

De mishandelingen vonden al plaats zo lang als ik mij kan herinneren. Ik weet niet beter dan dat ik geslagen werd om het minste of geringste. Mijn moeder was volledig onberekenbaar en kon uit het niets enorm boos worden. Aangezien ik de enige in huis was, moest ik het altijd ontgelden.

Dit was ontzettend beangstend. Iedere dag als ik uit school kwam, moest ik afwachten wat voor een moeder ik aantrof. Soms was ik nog niet eens binnen of ik kreeg al klappen. Dan was mijn kamer bijvoorbeeld niet goed genoeg opgeruimd of ze had gewoon een slechte dag. Ik liep thuis op eierschalen, want ik hoefde (letterlijk) maar verkeerd uit mijn ogen te kijken, of het was al mis. Ik mocht “blij” zijn als ik een klap kreeg, maar vaak genoeg werd er, soms tot bloedens aan toe, op mij ingeslagen.

Naast de lichamelijke mishandelingen, werd ik ook geestelijk mishandeld. Ik werd uitgescholden voor van alles en nog wat. Ik was achterlijk, dik, lelijk. Dagelijks werd tegen mij gezegd ik niets waard was. Ik was een kind van de duivel, zo verschrikkelijk was ik volgens haar. Mijn moeder zei regelmatig dat ze wou dat ze me nooit had gekregen, of dat ze wou dat ik was overleden bij de geboorte. Gezien mijn omstandigheden, wenste ik dat de meeste dagen ook.

Verbroken contact

Ook toen ik eenmaal uit huis was, gingen de geestelijke en lichamelijke mishandelingen door. Als ik op visite kwam, kreeg ik alsnog klappen. Als ik mijn telefoon niet snel genoeg opnam, werd mijn voicemail vol gescholden en werd ik voor de naarste dingen uitgemaakt. Alle gebeurtenissen bij elkaar genomen hebben mij uiteindelijk doen besluiten om het contact met mijn moeder te verbreken.

Ik hield het stil en richtte mij op de toekomst

Al op jonge leeftijd had ik door dat het niet normaal was om geslagen en uitgescholden te worden. Hulp zoeken deed ik echter niet. Ondanks mijn situatie thuis deed ik het goed op school. Ik was bang dat als ik in het systeem van jeugdzorg terecht zou komen, dat mijn school hieronder zou lijden. Hoe erg het thuis ook was, school ging goed, dus daar hield ik mij aan vast.

Daarom hield ik de mishandelingen stil en richtte ik mij op mijn toekomst. Ik realiseerde mij als meisje van elf dat ik geen invloed had op mijn heden, maar dat ik door goed mijn best te doen op school wél invloed kon hebben op mijn toekomst. Ik zette alles op alles om naar de universiteit te gaan. Mijn studie rechten zag ik als mijn ticket naar een nieuw en vrij leven. Weg van het leven vol angst en pijn, op naar een leven vol voorspoed, geluk en aanzien.

Burn-out en PTSS

De werkelijkheid bleek anders. Ik heb lang gedacht dat mijn jeugd mij geen blijvende schade had opgeleverd. Dit kwam vooral doordat ik goed functioneerde en op het rechte pad was gebleven. Toen ik eenmaal aan mijn werkende leven begon- het leven waar ik zo naar had uitgekeken als klein meisje – ontdekte ik al snel dat mijn verleden mij toch een deuk had opgeleverd.

De juridische wereld waarin ik werkte bleek voor mij te hard. Ik kwam op werkplekken terecht met leidinggevenden die er niet voor schroomden om tegen me te schreeuwen of harde woorden gebruikten als iets hen niet zinde. Ik voelde constante druk om het goed te doen en ondertussen voelde ik me steeds kleiner en kleiner worden. Net zo klein en bang als vroeger. Deze ongezonde werkplekken triggerde mijn oude trauma’s op een gegeven moment zo erg dat ik uitviel. Ik kwam op de bank te zitten met een burn-out en PTSS-klachten. Ik topte dit af met een stevige quarterlife crisis. Deze zomer is dit vier jaar geleden.

Heel mijn leven heb ik kunnen doen alsof. Doen alsof het thuis fijn was, doen alsof ik oké was. Ik kon dealen met mijn omstandigheden door ze wegstoppen. Tot het moment dat ik er niet meer omheen kon. Ik moest er doorheen om te kunnen helen en mijn leven weer op te pakken. Door middel van EMDR-therapie, mindfulness, yoga, meditatie en coaching kwam ik er weer bovenop.

Schaamte en angst om dit te vertellen

Deze zwarte pagina uit mijn verleden heb ik altijd goed verborgen weten te houden. Als kind en tiener, maar ook als volwassenen. Mijn belangrijkste reden om hier niet open over te zijn, is schaamte en angst. Ook nu ik dit hier opschrijf, bekruipt de schaamte en angst mij weer. Mijn schaamte en angst gaan vooral over hoe mensen mij zullen zien als ze dit weten. Ik ben bang dat ik zal worden gezien als “kapot” of “ongeschikt” en/of mij anders zullen behandelen.

Mijn verhaal is mijn kracht

In de afgelopen maanden ben ik mij gaan inzien dat ik mijn verhaal niet langer in de doofpot moet stoppen, maar dit moet delen. Mijn jeugd is mij overkomen. Ik heb de keuze om mij te schamen voor mijn verhaal of om er juist mijn kracht van te maken. Ik kies het laatste. Want mijn verleden bepaalt niet mijn toekomst. Sterker nog, ik geloof dat mijn verleden mij lessen heeft geleerd die ook van waarde kunnen zijn voor anderen.

Ik doorbreek mijn stilte vandaag door openbaar toe te geven dat ik als kind ben mishandeld, maar ook door te laten zien dat mijn verhaal daar niet eindigt.

Een nieuwe kans

Door mijn jeugd onder ogen te zien, heb ik een nieuwe kans gekregen. Ik mocht voor het eerst ontdekken wie ik echt ben en wat ik wil. Alle keuzes die ik tot dat moment maakte waren ingegeven door de angst uit mijn jeugd. Voor het eerst kon ik ontdekken wie de echte Hailey is. De Hailey die keuzes maakt op basis van plezier in plaats van angst.

Ik heb opnieuw leren leven en mijn nieuwe ik gevonden. Daarbij heb ik ontdekt dat duurzaamheid, yoga, mindfulness, meditatie en zelfontwikkeling de ingrediënten zijn die mij een gelukkiger mens maken. Duurzaamheid, omdat ik het onrecht dat mens, aarde en dier wordt aangedaan herken en daar iets aan kan en wil doen. Yoga, mindfulness en meditatie, omdat het mij heeft geholpen mijn ware ik te ontdekken en opnieuw heeft leren omgaan met het leven. Zelfontwikkeling, omdat ik tools heb gekregen om eindelijk te worden wie ik ben.

In plaats van angst, wil ik liefde, aandacht en plezier de basis van mijn bestaan laten zijn. En sinds ik de vrijheid heb om dit te doen, ben ik gelukkiger dan ooit tevoren.

Mijn levenslessen op het nieuwe Palace of Bliss

Ik betreur het dat ik geen onbezorgde jeugd heb gehad, maar ik ben dankbaar voor de wijsheid die mijn wonden mij geven. Uit een donkere pagina uit mijn leven is licht voortgekomen. En dit licht wil ik met jouw delen.

Op 22 augustus 2018, mijn 32ste verjaardag, zal ik het nieuwe Palace of Bliss lanceren. Dit wordt mijn online inspiratieplatform waarop ik door middel van blogs, vlogs, e-books en online tools deel hoe ik bewust, positief en gelukkig probeer te leven. Het is mijn missie om mijn lezers te inspireren en motiveren om ook op zoek te gaan naar de gelukkigste en meest betekenisvolle versie van zichzelf. Ik wil hen daarbij helpen. De lessen die ik uit mijn verleden en heden leer, gebruik ik ook daarvoor. Want hé, als mijn verleden kan bijdragen aan een mooie toekomst van een ander, dan doe ik dat met alle liefde. Dat noem ik nog eens een “silver lining”.

Deel jouw verhaal

Wil je reageren of heb jij een persoonlijk verhaal dat je wilt delen zodat ook jouw helingsproces kan beginnen? Vertel het me in de commentsectie of stuur een email naar hailey@palaceofbliss.nl.

 

Volg:
Deel deze blog!

28 Reacties

  1. Avatar for Sophie 16 augustus 2018 / 08:45

    Wat heftig om te lezen maar wat ben ik trots op je dat je dit deelt! Ik heb gemerkt dat het delen van pijnlijke herinneringen heel bevrijdend kan zijn en ik hoop dat jij dit ook ervaart. Wanneer je zoiets deelt en toegeeft, kan niemand je er meer mee kwetsen want het verhaal is al “out there” zeg maar, je hebt niets meer te verbergen. Plus het versterkt alleen maar jouw missie en rol met je website 🙂 Succes Hailey, ik ben benieuwd naar je vernieuwde site!

  2. Avatar for Anna Sophie
    Anna Sophie
    16 augustus 2018 / 13:23

    Wat ontzettend naar dat je dit hebt meegemaakt en wat ontzettend knap dat je er zo open over kunt schrijven, echt ontroerend.. Heel mooi dat je tot bloei bent gekomen en nu bent waar je graag wilt zijn in je leven. Ik weet zeker dat je anderen zult inspireren en ben benieuwd naar de her-lancering van je site! Heel veel succes met de laatste voorbereidingen hiervoor!

  3. Avatar for Desi 16 augustus 2018 / 14:28

    Wat ontzettend dapper en sterk dat je hierover durft te praten. Zo mooi om te zien hoe je eruit geklommen bent en hoe je sterker bent geworden door alles wat je hebt meegemaakt. Ik weet zeker dat je hier heel veel mensen mee kan inspireren. Wat vreselijk dat je dit allemaal hebt meegemaakt, maar hopelijk ben je trots op hoe ver je bent gekomen 🙂

  4. Avatar for Linda
    Linda
    16 augustus 2018 / 14:39

    Lieve Hilly,

    Wat ontzettend dapper en mooi dat je zo een persoonlijk verhaal durft te delen. Dat je ervoor heb gekozen om hier beter en sterker van te worden getuigd echt van kracht en liefde. Ik bewonder het enorm en ik wens je alle liefde en geluk.

  5. Avatar for Hans Malagride
    Hans Malagride
    16 augustus 2018 / 17:54

    Een intrigerend verhaal. Het meest onbegrijpelijke is dat een moeder dit haar kind kan aan doen.Ik ken je een aantal jaren,maar we zien elkaar eigenlijk 1 keer per jaar.Je kwam altijd op me over als een stoere meid.Dat er ook een andere Haily is,begrijp ik.Veel ontzag voor je durf om dit te delen. Liefs Hans.

  6. Avatar for Mariëlle 16 augustus 2018 / 18:45

    Jeetje, wat heftig! Maar wat mooi geschreven en wat goed van je! Ik ben heel benieuwd naar je plannen, topper <3

  7. Avatar for Marit
    Marit
    17 augustus 2018 / 08:57

    Ik reageer nooit, maar dat wilde ik nu wel even doen. Wat naar dat je dit hebt moeten meemaken en ik hoop dat je het een beetje een plekje hebt kunnen geven. Ik vind je hierdoor alleen maar een sterkere vrouw. Knap dat je dit deelt, hopelijk wordt het hierdoor weer wat minder taboe en inspireer je jonge meiden in hetzelfde schuitje om er iets aan/mee te doen.

  8. Avatar for Saskia
    Saskia
    17 augustus 2018 / 09:11

    Toen ik je leerde kennen, vond ik je al dapper. Ik had wel het gevoel dat je verhaal dat je afentoe vertelde niet helemaal klopte. Uit schaamte dus, naar nu blijkt. Ik vind het heel knap dat je het hebt durven delen en hoop dat het je brengt waar je uiteindelijk wil zijn. Veel geluk en wijsheid gewenst.

  9. Avatar for Jessica J. 17 augustus 2018 / 10:12

    Jezus, Hailey. Wat moet dat verschrikkelijk geweest zijn. Ongelooflijk goed dat je er zo sterk uit bent gekomen. Knap dat je de lessen die je verleden je geleerd heeft, gaat gebruiken om anderen te helpen en inspireren. Ik ben heel erg benieuwd naar het nieuwe Palace of Bliss. Succes!

  10. Avatar for Lidia 20 augustus 2018 / 09:57

    Hey lieverd! Wat ontzettend kwetsbaar en moedig dat je dit deelt!!! Ik ben benieuwd naar Palace of bliss 2.0, alle vertrouwen dat dit een prachtig platform wordt ????????????

  11. Avatar for Jessica 20 augustus 2018 / 10:23

    Wat knap dat je dit durft te delen.
    Ik ben benieuwd wat voor moois er gaat koen met ‘palace of bliss’.

  12. Avatar for BP
    BP
    20 augustus 2018 / 12:49

    Heel dapper dat je dit deelt. Een kind hoort zich veilig te voelen bij zijn of haar ouder(s).
    Ik herken veel in dit verhaal, alleen werd niet fysiek mishandeld. Bij mij was het: Ik deed nooit iets goed, was te dik, te dom etc., mijn beide ouders en daarnaast deden mijn grootouders en de rest van de familie daar vaak nog een schepje bovenop.
    Gelukkig ben ik uit gekomen dmv NLP en mediteren en weet nu ook waar mijn perfectionisme vandaan komt, dat is nu mijn kracht in mijn werk en privé heb ik het geleerd te doseren. Niet alles hoeft perfect, goed is ook oké.

    Het heeft jou ook gevormd, je bent er duidelijk sterker uitgekomen.
    Ik krijg elke keer weer de rillingen over mijn lijf, wanneer ik dit soort verhalen hoor of lees.

    • Avatar for Hailey 21 augustus 2018 / 11:58

      Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Wat spijtig om te horen dat jij iets vergelijkbaars hebt meegemaakt. En dat je familie daar ook aan heeft bijgedragen. Zulke ervaringen laten helaas sporen na. Gelukkig heb jij methodes gevonden die je hebben geholpen om hier bovenop te komen! Dat is zo belangrijk! Heel mooi om te lezen dat jij ook je weg hebt gevonden! Ga zo door! Je bent geweldig <3!

  13. Avatar for Carlien 20 augustus 2018 / 13:30

    Wat een heftig verhaal en wat ontzettend stoer dat je dit zo out in the open durft te brengen. Krachtig beschreven! “In plaats van angst, wil ik liefde, aandacht en plezier de basis van mijn bestaan laten zijn.” – wat een mooie mantra voor de toekomst. Ik wens je alle sterkte en geluk en kijk uit naar Palace of Bliss 2.0!

    • Avatar for Hailey 21 augustus 2018 / 12:00

      Dankjewel, Carlien! Heel lief! Dat is inderdaad mijn mantra geworden! Op de momenten dat ik mij toch angstig en onzeker voel, grijp ik hierop terug.

  14. Avatar for Moniek
    Moniek
    24 augustus 2018 / 20:57

    Ik heb nog meer bewondering voor je!
    Ik begrijp niet dat nooit iemand dit heeft gemerkt in je jeugd.
    Je bent een pracht vrouw geworden in alle opzichten. Wat een kracht en geloof in jezelf moet je hebben! Een voorbeeld voor menig mens.
    X alle goeds voor jou want dat verdien je

    • Avatar for Hailey 17 september 2018 / 18:13

      Dankjewel, lieve Moniek! Je lieve woorden doen mij goed!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *